{P} Michael Tolkin. Among the Dead. Faber & Faber, 1993.
  • Volgens het omslag heeft een recensent van de New York Review of Books gezegd dat dit zo'n filmisch boek is. Dat is het helemaal niet; het aardige eraan is juist het niet-filmische, het feit dat de hoofdpersoon de hele tijd allerlei fantasieën en alternatieve scenario's in zijn hoofd heeft. Dat kun je nooit verfilmen.
  • Het is wel merkwaardig om in deze tijd aan dit boek te beginnen: het gaat over een man die zijn vrouw en kind verliest in een vliegtuigongeluk: een wanhopige werknemer van een vliegmaatschappij laat een vliegtuig neerstorten.
  • Het boek is aardig om te lezen, maar doet me uiteindelijk toch niet zoveel. Daarvoor zijn de problemen van de hoofdpersoon - hij heeft in zijn bagage een brief gestopt waarin hij zijn vrouw beken dat hij een verhouding heeft gehad, zijn vrouw heeft die brief echter al ontdekt voor ze vertrok, wat niet de bedoeling was; en de brief komt ongeschonden uit het vliegtuig en wordt de focus van mediabelangstelling - toch te specifiek; het is dan wel weer precies het soort amusement dat een goede film biedt, maar dan met literaire middelen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.