{P} George Soros. George Soros on Globalization. Oxford: PublicAffaris, 2002. Het is curieus om een boek te lezen van zo'n invloedrijk iemand onmiddellijk nadat je net zijn vader over zijn jeugd hebt gelezen. Uit de foto op het omslag blijkt dat Soros uiterlijk heel erg op zijn vader lijkt. Zijn houding heeft hij ook niet van een vreemde: het is eenzelfde lakonieke combinatie van zakelijkheid en proberen de wereld net ietsje beter te maken. En enige gepaste trots over zichzelf is beide heren ook niet vreemd. Soros wil geloof ik dat de wereld een mooie democratische regering krijgt, en snel een beetje. Volgens hemzelf heeft hij nu een duidelijker idee over hoe we dat moeten bereiken dan in eerder boeken, maar ik zie nog steeds niet helemaal hoe het nu allemaal moet. Er zijn denk ik wel duidelijke parallellen met de esperantistische visie op de wereld: er moet een neutraal platform komen waarop mensen elkaar kunnen ontmoeten zonder dat de een zich a priori inferieur hoeft te voelen aan de ander. Alleen gaat het Soros niet om taal, zou je kunnen zeggen, maar om de echt belangrijke dingen in het leven: verdeling van goederen en kennis. Een adept van Karl Popper, kom daar nog maar eens om. Hij heeft denk ik wel gelijk, al is hij denk ik wel een beetje erg ongenuanceerd over bijvoorbeeld de antiglobalisten, die hij verwijt dat ze de bestaande internationale instituten uithollen in plaats van te proberen ze van binnenuit te hervormen. Die antiglobalisten vormen een ongestructureerd geheel en zo radicaal antiinstitutioneel zijn ze heus niet allemaal.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.