Saskia Noort: De eetclub.

{P} Saskia Noort. De eetclub. Amsterdam: Anthos, 2004.

Alweer een spannend boek. Maar nu houd ik er ook voor een tijdje mee op, denk ik. Ik heb dit boek in een paar uur uitgelezen, niet tot mijn verdriet, maar ook niet tot mijn grote vreugde. Het is niet slechter dan het werk van andere thrillerauteurs, zoals Tomas Ross. Maar ik houd niet zo erg van het genre, en dit is wel een beetje erg duidelijk volgens een succesconcept gemaakt: heel herkenbaar, en toch eng. Zoiets. Het gaat over de volkomen absurde problemen waar sommige mensen kennelijk mee worstelen: dat ze het enorm luxe vinden om courgettes te eten en tegelijkertijd hun man (die de courgettes aanlevert) graag ontrouw willen zijn. De stijl is ook zo: het vliegt niet hoog, maar het vliegt ook maar een enkele keer uit de bocht: als ze een man wil beschrijven die te dik is, zegt ze dat hij overgewicht heeft. Dat is potsierlijk.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.