Geert Mak. Gedoemd tot kwetsbaarheid

Geert Mak. Gedoemd tot kwetsbaarheid. Amsterdam/Antwerpen: Atlas, 2005.

Over 2 november 2004, en over alles wat erna gekomen is, moeten nog veel essays geschreven worden. Wat gebeurde er precies op die dag? En vooral: op de dagen die volgden? Er moeten detailstudies komen die heel precies voor elke in brand moskee nagaan, wie het gedaan heeft, en waarom. Het gedrag van de media in de eerste weken moet tot op de bodem worden geanalyseerd. De gangen van Mohammed B. moeten uitentreure worden nagegaan. Enzovoort. Hoe zat het precies met de inval in het Laakkwartier? Geen thrillers, geen tv-films, maar reportages en beschouwingen moeten we hebben!

Geert Mak heeft een eerste bijdrage willen leveren, met een curieus boekje van nauwelijks 100 pagina's oud. Je denkt dan dat het een pamflet is, een vlammend betoog, al is het dan een vlammende oproep tot matigheid. Dat is het ook wel een beetje, maar het is toch vooral iets anders: het begin van een geschiedsschrijving. Curieus om zinnen te lezen als 'Er werden die maanden de raarste dingen geroepen' als die maanden nog maar een paar dagen voorbij zijn.

Aan de andere kant. Ik houd niet zo van het genre 'contemporaine geschiedenis' waarin de hele tijd beweringen worden gedaan over 'toen vond iedereen dit en dat', met op de achtergrond dan de gedachte 'maar nu weten we wel beter'. Het klopt in mijn beleving nooit: hoezo dacht vroeger 'iedereen' hetzelfde over dit of dat? (Waar ik bijvoorbeeld ook niet tegen kan zijn mensen die zich presenteren als profeet omdat zij er een half jaar geleden al op wezen dat Charles en Camilla weleens zouden kunnen gaan trouwen, maar 'toen werd ik nog door iedereen uitgelachen'. Maar dit terzijde.) Het boekje van Mak is overigens niet echt zo, maar de afstand die nu al tot de dag van gisteren wordt genomen is wel heel bizar. Misschien is hij nodig, maar dan toch vooral voor degenen die zich te pas en te onpas laten meeslepen door wat er op de tv allemaal gebeurd is. Je kunt dat ding beter uitzetten. En leuke boekjes lezen.


Update Maar als je nu leest hoe boos sommige tegenstanders geworden zijn om dit pamflet, zou je Mak alsnog gelijk geven.

Reacties

Anoniem zei…
Beste lezerd,

Dat boek van Mak is best otjepietje. Hij wil gewoon afstand nemen van alles, in wat hij schrijft en hoe hij het schrijft, en misschien wringt dat een beetje. En je zou wat vaker tv moeten kijken, want dat doen alle andere Nederlanders uren- en urenlang per dag. En dan snap je die hysterie die ontstaan is ook beter.
Trouwens, gebeurd is met een t in de laatste zin. Pas op voor de taalpuristen!!

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.