Tommy Wieringa. Joe Speedboot

Tommy Wieringa. Joe Speedboot. Amsterdam: De Bezige Bij, 2005.

Er wordt wel beweerd dat je je spieren al kunt trainen door alleen maar aan lichamelijke activiteit te denken. Als dat zo is, heb ik sinds ik Joe Speedboot gelezen heb, een enorm krachtige rechterarm ontwikkeld. De verteller, Frans Hermans ofwel François le Bras, kan sinds een ongeluk geen lichaamsdeel meer controleren, behalve zijn rechterarm. Met die ene arm moet hij het leven pakken, en dat doet hij ook uit alle macht: hij draait er papierbriketten mee, schrijft de geschiedenis van zijn dorp Lomark en wordt een succesvol armworstelaar.

De geschiedenis gaat vooral over een jongen die als nieuwkomer het dorp inkomt, die bommen maakt en een echt werkend vliegtuig, en die zichzelf een naam gegeven heeft: Joe Speedboot. Ook Fransjes carrière als armworstelaar geschiedt onder aanvoering en training van Joe.

Doordat de personages zo excentriek zijn, doordat een ervan lichamelijk gehandicapt is, doordat het (arm)worstelen er zo'n belangrijke rol in speelt, doordat er zo'n sterk vitaal gevoel uit spreekt, doet Joe Speedboot me af en toe denken aan de boeken van John Irving, waarin die ingrediënten ook allemaal een rol spelen. Toch is de sfeer anders, Hollandser, je voelt het leven in een dorp aan de rivier:

- Dag jongen, zegt ma wanneer ze 's morgens binnenkomt. Eerst maar 's een lekker bakje.

Daartoe brengt zij een thermoskan van verbleekt plastic mee waaruit zij sterke koffie schenkt. Koffie drink ik met een rietje, evenals andere hete dranken die brandwonden veroorzaken wanneer ze omvallen in je schoot. Het liefst heb ik rietjes met ribbels die zich laten buigen tot een hoek van vijfenveertig graden. Ma heeft mijn bed opgemaakt en komt aan tafel zitten.

Reacties

Anoniem zei…
volgens mij speelt het zich niet in het zuiden maar in het oosten van het land. Lomark doet sterk denken aan Loo een dorp bij Duiven. Het ligt aan de rivier en er is ook een weg naar een veerpont die bij hoogwater overstroomt. In het boek grenst Lomark aan Westerveld. Loo bij Duiven grenst aan Westervoort. Ook zag ik laatst de schrijver tijdens een interview op een plek in de uiterwaarden in de buurt van Loo.
Anoniem zei…
volgens mijn info is lomark huissen bij ARNHEM
Anoniem zei…
Lomark is voor 99,99% zeker Huissen. Ik ben zelf een huissenaar en herken zoveel elementen van ons stadje in lomark dat het geen toeval meer kan zijn....
Anoniem zei…
Ja, en op een gegeven moment wordt er vanaf oosterbeek naar lomark gelopen door autopech, moet dus wel in die regio liggen.
Anoniem zei…
danku =] helpt me in mn boekverslag muhaehzhuaheamuhaehahzhzedh omg
Anoniem zei…
Volgens mij is Lomark Dreumel in de buurt van Druten. Zeker weten
Anoniem zei…
lomark is amsterdam zeker weten
Anoniem zei…
westerveld is ook een gemeente in zuidwest drente =) om het nog ingewikkelder te maken =) en arnhem is bij duiven mensen, en idd, t deed mij ook aan huissen denken, maar mensen, de schrijver heeft zelf in een interview gezegd dat ie het dorp verzonnen heeft, dus kan ie niet gewoon inspiratie op hebben gedaan van een paar dorpen en plekken enz, en zo een perfect dorp verzonnen die bij het verhaal past... dat lijkt mij het meest waarschijnlijk... xD en ik vind t geen kutboek =)
Anoniem zei…
ik den dat het limburg is, is ook dom stadje

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.