Brian Greene. The Fabric of the Cosmos. London: Penguin, 2005 (2004).
Maar nu ik dat allemaal gezegd heb, moet ik er meteen bijvertellen dat ik The Fabric of the Cosmos veel minder goed vond dan Greenes eerste boek, The Elegant Universe dat ik vorig jaar las. Nu kon Greene daar ook moeilijk nog overheen gaan. Dit boek is meer een soort schil die om The Elegant Universe heen gelegd wordt: er wordt meer uitgelegd over de klassieke natuurkunde, de algemene en speciale relativiteitstheorie en de quantummechanica aan de ene kant, daarna worden die snaren uit het eerste boek nog eens snel behandeld, en ten slotte gaat het door naar de moderne tijd. Die oudere natuurkunde, daar heb ik inmiddels geloof ik wel genoeg over gelezen, maar dat deel was toch nog wel onderhoudend. Maar het laatste deel, dat kon me op den duur eigenlijk gestolen worden: het bevat teveel speculaties waarvan ik me best kan voorstellen dat ze iemand die in het vak zit enorm kunnen opwinden, maar waarvan mij de portee een beetje ontgaat. Kom nog maar eens terug als jullie wat preciezer weten hoe het zit, denk ik dan. Greene beschrijft bijvoorbeeld heel veel experimenten die de komende jaren moeten gaan worden uitgevoerd en die als ze dit-of-dat resultaat geven, een bewijs zouden kunnen zijn van de snarentheorie. Maar ja, voor hetzelfde geld leveren die experimenten helemaal niet dit-of-dat resultaat, en dan heb ik dat allemaal mooi voor niks gelezen!
Reacties
fijn dat je zijn eerste boek had gelezen.
Jij weet meer over dit onderwerp dan ik.
Kun jij mij hier mee over vertellen
Hanneke