Ronald Giphart. Troost. Amsterdam: Podium, 2005.
Wat een ontdekking! Troost is een geweldig goed geschreven, zeer onderhoudend boek waarbij het water je bovendien ook nog eens in de mond loopt. Het verhaal van een topkok met een eigen televisieprogramma die binnen korte tijd op het toppunt van zijn roem heel zijn leven in elkaar ziet storten zit heel goed in elkaar, het wordt met enorme vaart verteld, het is grappig en het geeft je zin om weer eens echt goed uit eten te gaan (dat is dan wel weer een beetje jammer als je in het vliegtuig naar Tromsø zit). Bovendien zit het vol met aardige gedachten over roem en liefde voor het vak en obsessie en televisie, zonder dat de schrijver daar nu zo verschrikkelijk ingewikkeld over doet. Troost is het boek waarvan je in zwaarmoedige momenten denkt dat ze alleen in de angelsaksische landen geschreven worden -- heel knap maar zonder pretenties, maar de vergelijking met bijvoorbeeld William Boyd kan Ronald Giphart wat mij betreft moeiteloos volstaan. Zijn volgende boeken ga ik ook lezen.
Reacties