Henry James. The Portrait of a Lady. London: Everyman's Library, 1991.
Maar ik vind dat je dan toch eigenlijk niet mag vergeten dat de eerste driehonderd pagina's een enorme worsteling opleveren met een vreselijk opdringerige alwetende verteller -- die steeds weer laten weten dat hij er is, maar het verhaal niet echt op gang weet te krijgen -- en dat ik ook in de tweehonderd pagina's na die eerste nog af en toe even iets anders moest gaan doen om me niet helemaal te vervelen.
Merkwaardig is dat, dit boek zou een meesterwerk zijn als het 250 pagina's zou tellen. Je hebt ook het gevoel dat James gaandeweg pas echt leert schrijven. Dat betekent dan strikt genomen dat ik me meteen op een later boek zou moeten werpen, ik heb de Golden Bowl ook in mijn bezit. Ik ga dat ook nog wel een keer lezen, maar ik geloof dat ik wel eerst even moet bijkomen.
Reacties