Tayeb Salih. Season of Migration to the North. London: Penguin, 2003 (1966).

Tayeb Salih. Season of Migration to the North Vertaling: Denys Johnson-Davies.

Ik weet niet of er al veel literatuur over de overeenkomsten is, maar ik moest bij het lezen van Season of Migration to the North onweerstaanbaar denken aan L' Étranger. Er hangt eenzelfde broeierige sfeer van wantrouwen, de hoofdpersoon (Mustafa Sa'eed) van Salih is net zo gevoelloos als Meursault bij Camus, de taal is net zo zeer een combinatie van soberheid en spanning.

Sa'eed is in zijn jonge jaren omdat hij zo talentvol was vanuit zijn geboorteland Soedan via Cairo naar Londen gestuurd. Hij heeft er een opleiding gevolgd tot econoom, kreeg in linkse kring een zekere aanhang hoewel je de indruk krijgt dat de kwaliteit van zijn werk eigenlijk te wensen overliet, maar werd vooral bijna letterlijk een vrouwenverslinder. Twee jonge Britse vrouwen pleegden zelfmoord om hem, met een derde trouwde hij om haar uiteindelijk in een Othello-achtige scene — er wordt herhaaldelijk naar Shakespeare verwezen — dood te steken.

Oost ontmoet West, en uiteindelijk zullen de twee elkaar nooit begrijpen. Of zijn het eigenlijk alleen de individuele mensen die onder de invloed van elkaars aanwezigheid tot de onbegrijpelijkste daden in staat zijn? Uiteindelijk vind ik Migration sterker dan L' Étranger: de psychologie is complexer, er schurkt nog veel meer smerigheid en verdriet en woede onder de oppervlakte.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.