Joost Zwagerman. Duel. Amsterdam: CPNB, 2010.

Tjonge.

Van Joost Zwagerman heb ik, geloof ik, één roman gelezen. In ieder geval is Gimmick de enige die ik me kan herinneren. Het maakte geen grote indruk, net zomin als de essays die ik later las. Hij leek me wel een vakman, maar ik wist niet zeker of ik tijd moest besteden aan een vakman.

Maar het boekenweekgeschenk probeer ik ieder jaar te lezen, en Zwagerman schreef dat nu eenmaal dit jaar, Duel, een verhaal over een jonge directeur van een museum voor moderne kunst, die ermee wordt geconfonteerd dat een van zijn topstukken, de Rothko, op een ingenieuze manier uit zijn museum is gestolen door een kunstenares, die er een nieuw kunstwerk van maakt door de Rothko zomaar in het wild te exposeren in scholen, bejaardenhuizen en buurtcentra in heel Europa.

Duel is spannend, is goed geschreven, is grappig, en geeft je wat om over na te denken - over kunst, over hoge en lage kunst, over echt en namaak, over ambities.

Eindelijk heeft Joost Zwagerman zijn bestemming gevonden: schrijver van het boekenweekgeschenk. Ik geloof niet dat ik de afgelopen jaren zo blij ben geweest met dit cadeautje. Als de CPNB nu voortaal ieder jaar het geschenk laat schrijven, is iedereen daarmee geholpen.

Voor een andere mening over dit boek, zie Boekenwijs en Quis Leget Haec