Emma Fasol. Aangeraakt. Amsterdam/Antwerpen: Archipel, 2011 (2009).

Ik lees niet vaak boeken waarop 'Haar huwelijk ideaal, haar minnaar onweerstaanbaar' staat. Allemaal vooroordelen! Deze keer had ik een persoonlijke reden om weleens zo'n boek te lezen – ik bleek de schrijfster van meer dan dertig jaar geleden te kennen – en ik heb me geen moment verveeld.

Aangeraakt vertelt het verhaal van een Nederlandse vrouw (Ezra) van tegen de veertig: een eigen tekstbureautje, een man, een kind, een beste vriendin, die ineens zomaar op de snelweg na een aanrijding een man tegenkomt. En die steeds kleine stapjes zet naar het overspel: ah, een sms'tje sturen, dan kun je altijd nog terug, ah, een kopje koffie drinken, dat doe ik met andere mannen ook. En het vertelt dat verhaal op een enorm meeslepende manier. Je kunt je bijna niet niet met Ezra vereenzelvigen en zo langzaam maar zeker met haar mee je hele huwelijk overhoop halen.

Het boek is bijna geschreven als het script van een tv-film. De stijl vestigt niet erg duidelijk de aandacht op zichzelf. Er zijn veel dialogen die heel naturel zijn, omdat je ze zo om je heen zouden kunnen horen. Maar er zou ook iets verloren gaan met zo'n film: bijvoorbeeld dat de twee mannen in Ezra's leven allebei wat schetsmatig zijn en geen duidelijk gezicht hebben.

Er zitten een aantal intrigerende details in (zoals dat er door het hele boek voortdurend aandacht is voor drinken: al in de eerste scene, bij het ongeluk, ziet Ezra een leeg blikje cola liggen, en daarna worden er het hele boek door voortdurend vloeistoffen genuttigd – het dorre leven moet flink begoten worden)!

Aangeraakt lijkt me om de een of andere reden duidelijk als een vrouwenboek in de markt gezet. Dat lijkt me onterecht. Dit is hoe ontrouw een goed huwelijk binnen kan sluipen en het dan binnen korte tijd van binnenuit kan opeten. Dit kan een man ook overkomen; zo werkt de mens.

Ik heb vijfendertig jaar geleden bij een schrijfster in de klas gezeten.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.