Carlo Fruttero. Da una notte all'altra. Passegiando tra i libri in attesi dell'alba. Milano: Mondadori, 2015.

Wanneer je een Italiaan de titel van een klassieker noemt die je aan het lezen bent — I promessi sposi, Hamlet, les misérables — roept hij uit 'Bello!', en gaat weer verder met het gesprek. Het is een beetje zoals Amerikanen aan iedere vreemde vragen 'How are you today?': je kunt zeggen dat het maar een kreet is, dat het oppervlakkig is, dat het de spreker niet werkelijk diepgravend interesseert. Maar het is, hoe vluchtig ook, toch ook een teken van respect. Voor de vreemdeling van de Amerikaan. Voor het boek van de Italiaan.

Da una notte all'altra is een boek waarin de journalist en schrijver Carlo Fruttero aan het eind van zijn leven over een aantal boeken 'Bello!' roept. Het boek heeft de losse structuur van een fragmentarisch gesprek tussen twee naamlozen over boeken. Na 1 of 2 pagina's gesprek volgt dan een samenvatting van een boek, van eveneens 1 of 2 pagina's.

Veel wordt er over ieder van die boeken niet gezegd. Een samenvattinkje van de inhoud, iets over de schrijver, een korte verklaring wat Fruttero zo aansprak in boek of schrijver. En vaak zijn niet eens al die ingrediënten aanwezig.

Maar het is een fijn vliegveldboek, niet te zwaar, en je wordt weer eens herinnerd aan eigen leeservaringen, en aan boeken die je eigenlijk nog zou moeten lezen. Het is de humuslaag van een cultuur die waardering heeft voor boeken — dat er af en toe iemand zegt dat Les misérables een mooi boek is.