Annie Ernaux. Le jeune homme. Gallimard, 2022.

 



Le jeune homme is een kort verhaal tussen twee kaften– het boekje telt maar zo'n 90 pagina's – maar dan wel een kort verhaal dat meer vertelt dan menige dikke roman. Het is een verhaal over het misbruik dat schrijvers maken van hun omgeving.

In dit geval is de ik-persoon een schrijfster die een relatie aangaat met een bijna 30 jaar jongere student, om een boek te kunnen schrijven:

C'est peut-être ce désir de déclencher l'écriture du livre – que j'hésitais à entreprendre à cause de son ampleur – qui m'avait poussée à emmener A. chez moi boire un verre après un diner au restaurant où, de timidité, il était resté quasiment muet.

De schrijfster vertelt nooit wat ze nu zo aantrekkelijk vond aan de persoon A. Het lijkt haar vooral te doen te zijn geweest om allerlei aspecten van de situatie waarin ze met hem verkeerde. In de eerste plaats bracht hij haar terug in haar eigen studententijd. A. studeert in Rouen, net als de schrijfster zelf ooit, dertig jaar eerder. Het leven bij hem brengt haar alle discomfort van toen: het slecht functionerende kookplaatje, de koelkast die de spullen half bevriest, de noodzaak om in de winter drie truien over elkaar heen aan te doen.

Bovendien komt A. uit eenzelfde, niet heel erg hoog gecultiveerd milieu als de schrijfster zelf. Hij snijdt bijvoorbeeld nog zijn spaghetti.

Door dit alles voelt de schrijfster wat ze allemaal ontgroeid en ontstegen is: door bij hem te zijn voelt ze de dertig jaar leeftijdsverschil. Ze wordt leeftijdsloos: jong, door een relatie met een jonge man, oud, door het verschil. Ook het machtsverschil beschrijft ze, met genoegen: door een verschil in leeftijd en status permitteert ze zich meer met hem dan met mannen van haar eigen leeftijd. Lâche-moi la grappe roepen bijvoorbeeld, laat me met rust.

Het boek dat de schrijfster wilde schrijven, het boek waarvoor ze de relatie heeft misbruikt, blijkt te gaan over een abortus die ze zelf als studente heeft ondergaan, zwanger van een jongen die toen even oud was als A. nu, in verwachting van een kind dat ouder zou zijn geweest dan A. nu. 

Ze verlaat A. en schrijft dat boek.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Safae el Khannoussi. Oroppa. Pluim, 2024.

Het eerste kwart: Lize Spit, Het smelt

Doortje Smithuijsen. Kapitalisme is seksisme. Podium, 2024.