Ingmar Heytze. Nietzsche schrijft een laatste vers

Ingmar Heytze. Nietzsche schrijft een laatste vers. Gedichten over filosofen. Amsterdam: Podium, 2004.

"Mogelijk zal mijn werkwijze sommige lezers tegen de borst stuitten", schrijft Ingmar Heytze in het nawoord bij deze bundel, "als flauw of respectloos." Hij heeft in dit boekje de gedichten bijeengebracht die hij schreef voor Filosofie Magazine. Elk gedicht behandelt een denker (Schopenhauer, Sloterdijk, Pythagoras, Montaigne, enz.).

Flauw of respectloos zijn de gedichten soms wel, maar dat stuit mij niet zo tegen de borst. Wel is het heel duidelijk dat dit voor Heytze een soort tussendoortjes zijn geweest: de gedichten zitten geheid in elkaar, maar worden zelden echt mooi of dichterlijk. "Het voelde elke keer alsof ik een spreekbeurt aan het voorbereiden was, maar dan met een gedicht als uitkomst."

Veel gedichten zouden zo in de bloemlezing van Komrij kunnen, als voorbeelden van moderne rederijkerij. Het gedicht over Sextus Empiricus bestaat helemaal uit synoniemen voor twijfel:

Onzeker. Onwis. Ongewis. Onbeslist. Onvast.
Betwistbaar. Litigeus. Discutabel. Aanvechtbaar.
[...]

En het gedicht over Aristoteles is grotendeels doorgestreept omdat het werk van die denker immers grotendeels niet is overgeleverd:

[...]
Het zij zo. Hierbij zal ik samenvatten
waar mijn filoso### ## ########:
### ##### ## ######## ### heelal
## ###### #### ## ofwel, dat ## ####
[...]

Dat zijn natuurlijk geen gedichten die je treffen door hun enorme schoonheid. Het mooist vond ik nog:

Gadamer kijkt in de spiegel

(Blijkens de toelichting is dit een samenvatting die Gadamer zelf ooit van zijn filosofie gaf.)

Ik hoop dat er snel weer een echte bundel van Heytze komt.


Een voorpublicatie uit de bundel staat op de website van de dichter (als pdf-bestand).

Reacties

Anoniem zei…
Waarde Marc van Oostendorp,

U bent er snel bij. Dank voor uw aandacht! Ik kan me wel iets bij uw kritiek voorstellen. De filosofische gedichten zijn inderdaad een hele andere kop thee dan mijn overige werk; de geportretteerde filosofen dwingen me min of meer tot een andere werkwijze en een andere uitkomst dan bij een 'gewoon' gedicht. Tussendoortjes zijn het wat mij betreft geenszins - integendeel, ze hebben me over het algemeen meer bloed, zweet en tranen gekost dan ander werk, alleen al omdat er de nodige studie voor moest worden verricht. De bundel zelf is natuurlijk wel min of meer een tussendoortje - het is immers een bundeling van eerder gepubliceerd werk in Filosofie Magazine. Ik hoop in februari/maart volgend jaar met een nieuwe, 'echte' dichtbundel te komen. Op dit moment ben ik bezig de laatste hand te leggen aan een manuscript van 35 gedichten en evenzovele prozagedichten, samen te verschijnen in een bundel die waarschijnlijk 'Schaduwboekhouding' gaat heten. Ik kan nu al plechtig beloven dat u daarin geen filosoof aan zult treffen. Zie voor een voorproefje eventueel de meest recente nummers van 'Hollands Maandblad' en 'Het liegend konijn'.

Alle goeds,

Ingmar Heytze
www.heytze.nl
ingmar@heytze.nl

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.