Naomi Klein. This Changes Everything. Capitalism vs. the Climate. London: Penguin, 2015 (2014)
Het is niet eens meer vijf voor twaalf, het is nog maar één voor twaalf. Er moet nu actie ondernomen, we kunnen echt niet meer treuzelen, we moeten ingrijpen voor het definitief helemaal misgaat met het klimaat op aarde. We hadden vorig jaar, toen dit boek verscheen, nog maar tien jaar de tijd. De minuten tikken.
Dat meent Naomi Klein, in een lang, maar onveranderlijk gloedvol betoog. Bovendien: in het huidige politiek-economische systeem gaat het niet lukken om de vereiste veranderingen snel genoeg door te voeren. Het kapitalisme kan niet eens de vereiste maatregelen nemen, al zou het 't willen. We moeten nu gezamelijk, door middel van sterke overheden of een sterke overheid het heft in handen nemen. Er is een opstand nodig, om niet te zeggen een revolutie: een totale omwenteling van het systeem.
Alleen zo kan het goed komen – en tegelijkertijd komen we dan ook nog in een mooiere wereld terecht. Een waarin we de welvaart eerlijker kunnen verdelen. Een waarin winst niet meer alles is. Een waarin veel meer mensen iets van hun leven kunnen maken.
Het klinkt allemaal goed, althans dat laatste. Je linkse hart bloeit ervan op. En tegelijkertijd zit het allemaal wel heel mooi in elkaar, en zit er ook iets verraderlijks in. Hebben revolutionairen niet altijd gevonden dat nu het moment was, dat alleen een grootschalige verandering alles nog kon redden, en dat zij precies zagen hoe dat moest?
Dat laatste is geloof ik hetgene dat me uiteindelijk een beetje ging tegenstaan: dat Klein wel heel precies weet waar het naartoe moet en waar de oplossing zit. En dat ik geen idee heb hoe mijn medeburgers van de redelijkheid van die oplossing te overtuigen.
Dat meent Naomi Klein, in een lang, maar onveranderlijk gloedvol betoog. Bovendien: in het huidige politiek-economische systeem gaat het niet lukken om de vereiste veranderingen snel genoeg door te voeren. Het kapitalisme kan niet eens de vereiste maatregelen nemen, al zou het 't willen. We moeten nu gezamelijk, door middel van sterke overheden of een sterke overheid het heft in handen nemen. Er is een opstand nodig, om niet te zeggen een revolutie: een totale omwenteling van het systeem.
Alleen zo kan het goed komen – en tegelijkertijd komen we dan ook nog in een mooiere wereld terecht. Een waarin we de welvaart eerlijker kunnen verdelen. Een waarin winst niet meer alles is. Een waarin veel meer mensen iets van hun leven kunnen maken.
Het klinkt allemaal goed, althans dat laatste. Je linkse hart bloeit ervan op. En tegelijkertijd zit het allemaal wel heel mooi in elkaar, en zit er ook iets verraderlijks in. Hebben revolutionairen niet altijd gevonden dat nu het moment was, dat alleen een grootschalige verandering alles nog kon redden, en dat zij precies zagen hoe dat moest?
Dat laatste is geloof ik hetgene dat me uiteindelijk een beetje ging tegenstaan: dat Klein wel heel precies weet waar het naartoe moet en waar de oplossing zit. En dat ik geen idee heb hoe mijn medeburgers van de redelijkheid van die oplossing te overtuigen.
Reacties