Karl Ove Knausgaard. My Struggle. First Book. Audible, 2015.

 

Sommige bergen moet je als lezer beklimmen. En als lezer aan het begin van de 21e eeuw kom je dan niet om de hoogvlakte heen die Min kamp heet. Ik heb besloten het te beklimmen als in het Engels vertaald audioboek, en dat was in ieder geval voor deel 1 geen slecht idee. Bij zo'n uitgestrekt verhaal kun je er af en toe ook best iets naast doen, en degene die het verhaal voorleest, Edoardo Ballerini, doet dat meesterlijk.

Knausgaard is een jaar jonger dan ik, en zijn leven is herkenbaar – zo veel verschilt en verschilde het leven in Noorwegen nu ook weer niet van dat in Nederland, en tegelijkertijd is het anders. Ik weet niet hoe mensen Min kamp over honderd jaar zullen lezen, maar als hedendaags lezer kun je het niet anders lezen dan als monument voor het dagelijks leven dat in zoveel kleuren en variëteiten komt.

Dat je het niet heel precies leest, doet ook niet af aan de enorme rijkdom aan details, ja, aan het feit dat die details een belangrijk deel zijn van het genoegen. Hier vond iemand de moeite waard om het zich allemaal eens goed te herinneren – toegegeven, je weet niet hoeveel de verteller lijkt op de schrijver, en je weet ook nog eens niet hoeveel die verteller, die op zeker moment klaagt over zijn geheugen, erbij verzonnen heeft – en het ook nog eens vast te leggen. 

Deel 1 is het verhaal van de vader, een wat stugge man, die weinig oog lijkt te hebben voor precies de fantasieën van zijn zoon en die zich aan het eind van zijn leven heeft verloren in grote hoeveelheden drank, onder het oog van zijn moeder (de moeder van de vader, bedoel ik, dus de oma van Karl-Ove). Met die drank heeft de zoon ook nog een rare relatie, een Noorse relatie, het lijkt alsof de strenge regels van het land iedereen er tot alcoholist heeft gemaakt, ook degenen die niet drinken. 

Een groot deel van het boek beschrijft hoe Karl Ove en zijn broer de rotzooi opruimen die de vader heeft achtergelaten toen hij op een dag ineens dood neerviel, in dat huis, hoe ze proberen het helemaal schoon te krijgen voor de begrafenis. Het is een boek over herinneren, over monumenten oprichten. Het is een boek dat je gelezen moet hebben, en dat is geen straf.