Emily Brontë. Wuthering Heights. London: Penguin, 1983 (1847),

Beroemde boeken die je nog nooit gelezen hebt, daar kun je rare beelden van hebben. Ik wist dat Wuthering Heights een gepassioneerde romantische liefde beschreef, maar ik dacht altijd dat we het dan hadden over twee gelieven die elkaar door o zulke rottige omstandigheden — de milieus lagen elkaar niet, het water was veel te diep — niet konden krijgen. Tot deze week. Dit gaat inderdaad over een grote liefde, maar wel tussen een die zo vurig is, dat het ene slachtoffer na het andere vallen moet, een liefdesgeschiedenis op de rand van horror. Hoera!

Emily Brontë had een groot talent voor het beschrijven van pubers. Er zijn er nogal veel in het boek, eigenlijk is bijna iedereen op het moment dat hij een belangrijke rol te spelen heeft in de puberleeftijd en vertoont puberachtig gedrag.

Op zeker moment wil de jonge Cathy ineens steeds naar haar nog jongere 'geliefde' Linton toe, ook als haar vader en haar huishoudster Ellen Dean, haar met rationele argumenten proberen te overtuigen dat die jongen heel gevaarlijk voor haar is.

'I'm not crying for myself, Ellen,' she answered, 'it's for him. He expected to see me again to-morrow, and there he'll be so disappointed: and he'll wait for me, and I sha'n't come!'

'Nonsense!' said I, 'do you imagine he has thought as much of you as you have of him? Hasn't he Hareton for a companion? Not one in a hundred would weep at losing a relation they had just seen twice, for two afternoons. Linton will conjecture how it is, and trouble himself no further about you.'

'But may I not write a note to tell him why I cannot come?' she asked, rising to her feet. 'And just send those books I promised to lend him? His books are not as nice as mine, and he wanted to have them extremely, when I told him how interesting they were. May I not, Ellen?'

'No, indeed! no, indeed!' replied I with decision. 'Then he would write to you, and there'd never be an end of it. No, Miss Catherine, the acquaintance must be dropped entirely: so papa expects, and I shall see that it is done.'

'But how can one little note - ?' she recommenced, putting on an imploring countenance.

'Silence!' I interrupted. 'We'll not begin with your little notes. Get into bed.'

Die eindeloze inzet van redelijkheid tegenover redelijkheid, zo zijn alle gesprekken tussen pubers en volwassenen. De meeste pubers krijgen in dit boek ook niet echt de kans om op te groeien. Zelfs Heathcliff knakt uiteindelijk onder de stormachtigheid van zijn gevoelens. Alleen de jonge Cathy en haar tweede geliefde Hareton (met zijn afschuwelijke jeugd) maken een kans.