Maarten 't Hart. Dienstreizen van een thuisblijver. Amsterdam: Arbeiderspers, 2011.
't Hart is af en toe wel erg koket en overdrijft ook af en toe net iets te duidelijk — vooral voor iemand die zelf soms zo onbekommerd pedant zou zijn. Als Maarten 't Hart zelf dit boek zou moeten bespreken, zou hij het bijvoorbeeld kunnen hebben over het geklaag dat de schrijver in zijn studententijd zo ongelooflijk veel moest fietsen: het ene college vond plaats in de Nonnensteeg, het volgende in het Kamerlingh Onnesgebouw, en dan weer een in de Hugo de Groot straat. Iedere Leidenaar, zou de recensent Maarten 't Hart opmerken, weet dat die drie gebouwen op een steenworp afstand van elkaar liggen. In het kwartier tussen twee colleges in kun je gemakkelijk van het ene gebouw naar het andere lopen, en dan heb je nog tijd om een paar pagina's Trollope te lezen ook! .
Het boek is vooral prettig om te lezen omdat het zo zonnig geschreven is. Maarten 't Hart heeft het prettig; weliswaar in zelfgecreëerde omstandigheden die voor een ander misschien helemaal niet zo prettig zouden zijn, maar 't Hart geniet ervan. .
Zo vertelt hij het verhaal van zijn wederwaardigheden met een Duitse uitgeefster, die niet alleen erg laks was met het betalen van royalties maar, wat 't Hart nog erger vond, er bovendien op stond dat ze hem de hele tijd kon vertroetelen. In de handen van een andere schrijver zou dit een volkomen verontwaardigd verhaal geworden zijn over de intense slechtheid van zo'n mens, maar 't Hart maakt er een laconiek verhaal van waarin hij vooral zichzelf bespot. .
Nog een puntje van 't Hartiaanse kritiek op Dienstreizen van een thuisblijver: op een bepaald moment ligt de auteur in het ziekenhuis met een gebroken been met niet veel meer te lezen dan De verloofden van Alessandro Manzoni. Afgezien van de beschrijving van de pestepidemis vind hij het boek niet veel waard, krijg je de indruk. Hoe is het mogelijk! Zo'n in Nederland ten onrechte genegeerd meesterwerk van Dickensiaanse allure! Hoe kan een lezer met ook maar een beetje smaak zich daar nu bij vervelen!
Reacties
Maarten 't Hart is ook een favorite schrijver van mij, dus dit lijkt me wel wat!
Tja, we houden allemaal weer van andere boeken, he? Dat 't Hart in het ziekenhuis misschien wat anders wilde lezen, waarom niet? Ik zou denk ik alleen hele lichte kost willen lezen, in een ziekenhuis is het tenslotte de hele dag een komen en gaan van mensen, dan kun je niet lekker concentreren op een goed verhaal.