las!

{f}Troy. Met o.a. Brad Pitt, Eric Bana, Orlando Bloom, Peter O'Toole, Diane Kruger. Regie: Wolfgang Petersen.Kling-klong ding-dong reng-deng BOEM! Shwoesh! Doing!

{p} Mark Haddon. The curious incident of the dog in the night-time. New York: Vintage, 2004 (2003).Ik herinner me dat er klachten waren over Rain man: de autistische man in die film is een idiot die wel heel erg savant is; zowat elke gave die een autist eventueel zou kunnen hebben, heeft Dustin Hoffman. Misschien hebben mensen die kritiek ook wel op dit boek, want de Christopher die het verhaal hier vertelt is een wiskundegenie én kan goed tekenen, en ook nog eens hoofdrekenen, en zo meer. Toch vervalt dit bezwaar onmiddellijk, want dit boek is nu eenmaal een prachtig verhaal over een bijzondere jongen. En bijzonder ben je niet zomaar.Sommige dingen zijn heel knap gedaan: hoe kan een autist nu ooit een roman schrijven? In een interview vertelt de schrijver dat hij daar lang over moest nadenken, voor hij de truc vond om de jongen een fan van Sherlock Holmes te laten zijn, die nu eenmaal ook zoiets wil vertellen. En heel knap is ook hoe je door de nietbegrijpende ogen van Christopher oo…

{p}Herman Franke. Wolfstonen. Amsterdam: Podium, 2004 (2003).Ergens op een braak land in een volkswijk wordt een appartementencomplex gebouwd voor 'mensen zoals wij' (romanlezers, intellectuelen), maar die mensen worden binnen enkele maanden weggepest door geluids- en andere overlast. Over Heman Franke wist ik niets, behalve dat hij een criminoloog was die romanschrijver geworden was. De recensies van Wolfstonen heb ik een jaar geleden niet gelezen. Ik kreeg dit boek cadeau en las het tijdens de vakantie. Het doet van alle schrijvers die ik ken het meest denken aan Bordewijk. Dat geldt zowel voor de stijl -- en dan vooral het gebruik van vreemde namen als Nander en Paulice -- als voor de afkeer van de moderne mens en vooral 'de massa'.Die afkeer vind ik potsierlijk. Alle mensen uit het appartementencomplex, alle 'mensen zoals wij' komen in hun eigen taal uitvoerig aan het woord, maar voor de barbaren die hen wegpesten is nauwelijks een stem. De enige 'mense…

{P} Ruth L. Ozeki. My year of meat. London: Picador, 1998.Dit boek is halverwege een documentaire en een roman in, en het illustreert een beetje wat ik dacht bij het vorige boek dat ik las, van Joris van Casteren (zie hieronder). De documentaire is beter dan de roman. De personen in het boek zijn (afgezien misschien van Jane die waarschijnlijk veel autobiografische trekjes heeft) een beetje van plastic en de gebeurtenissen die deel uitmaken van de roman zijn nu ook niet ongemeen boeiend -- een Japanse vrouw wordt door haar bruut van een man gemaltraiteerd en besluit hem uiteindelijk te verlaten is bijvoorbeeld een verhaallijn -- maar het verhaal over de idiotie van de vleesindustrie dat gaandeweg steeds belangrijker wordt, maakt wel indruk. Niet zoveel indruk dat ik nu vegetariër geworden ben, maar toch. En ook heb ik een paar dingen geleerd over de Japanse cultuur, en met name over Shonagon, de vrouwelijke Montaigne van de Japanse cultuur. Van wie overigens op internet ook wel het ee…

{P} Joris van Casteren. De man die 2 1/2 jaar dood lag. Berichten uit het nieuwe Nederland. Amsterdam, Prometheus, 2003.Ik hoop maar dat Joris van Casteren geen romans gaat schrijven, maar zijn tijd blijft besteden aan het schrijven van mooie reportages zoals deze. Het gebeurt nogal vaak dat iemand die zoiets kan na verloop van tijd de ambitie krijgt om eens iets 'échts' te schrijven, en een roman is dan voor veel mensen helaas het enige wat telt. Maar dat zou zonde zijn in het geval van Van Casteren. Journalisten zoals hij, daar wil ik alles van lezen.Het eerste stuk, 'Goudhaantjes', vind ik meteen het mooiste. Het gaat over een groepje mannen die elke dag bij elkaar komt bij een bankje op het gemeentehuis van Amsterdam, die een beetje sjacheren, wat ruzie maken met elkaar, en verder niemand hebben. Hoe krijg je zo'n contact met die mensen dat je er zo'n mooi stuk over kunt schrijven? "Cor herschikt de ene lok waarin hij al zijn haarrestanten heeft gekamd…