las!

{P} Jasper Fforde. Lost in a good book . UK Trade Paperback First. Echt zo'n boek dat je koopt op het vliegveld. Het wil ontzettend graag grappig zijn, hilarisch zelfs, zoals de Hitchhiker's Guide to the Galaxy, maar ik vond het alleen maar raar, bedacht. Er bleef niks hangen. Toen ik uit het vliegtuig stapte heb ik besloten het op Schiphol ergens neer te leggen. Wie weet is het gevonden door iemand die het wel grappig vond.

{P} . Michael White. Leonardo. The First Scientist . New York: St. Martin's Griffin, 2000. Als ik had opgelet, had ik dit boek niet gekocht, want het andere boek van White dat ik las vond ik ook al niet geweldig. Maar ik had niet opgelet en het leek me een aardig en interessant onderwerp. Dat is Leonardo da Vinci ook, maar niet als er de hele tijd een mannetje voor gaat staan, die zegt dat Leonardo een groot genie is en dat we zijn eigenaardigheden wel in het licht van zijn tijd moeten zien. Leonardo was wel degelijk een echte ' scientist', ook al was hij niet erg goed in wiskunde. Dat je goed moet zijn in wiskunde als 'scientist' is namelijk een moderne uitvinding, die in Leonardo's tijd nog niet gold. Dat Leonardo zelf zei dat wiskunde enorm belangrijk was voor een wetenschapper, dat laat alleen maar weer eens zien dat hij zijn tijd ver vooruit was. Dat soort redeneringen. Leonardo was natuurlijk een onbegrijpelijke figuur waarover bovendien nog niet eens zo g

{P} John Horgan. Het einde van de wetenschap. Over de grenzen van onze kennis . Ambo, Amsterdam, 1997 (1996). Tjonge, dit boek is alweer zeven jaar geleden verschenen, en al die tijd ben ik maar doorgegaan met een wetenschappelijke carrière, terwijl daar eigenlijk geen toekomst in zit! Nee, dit is een curieus boek. Het merkwaardige is vooral dat Horgan zijn stelling dat de wetenschap (eigenlijk 'science', dus natuurwetenschap) op zijn einde loopt nergens demonstreert. Mogelijk zijn er cognitieve grenzen (op een bepaald moment kan niemand de theorie meer volgen, zo verfijnd en ingewikkeld wordt hij) en sociaal-politieke grenzen (op een bepaald moment wordt het zo duur om cruciale experimenten te doen dat de maatschappij weigert om het geld daarvoor op te brengen), maar het is niet helemaal duidelijk waarom Horgan nu precies denkt dat die grenzen nú bereikt zijn. Hij heeft misschien wel gelijk dat er weinig reden is om te denken dat er allerlei nieuwe ontdekkingen komen; maar hi

{F} . About Schmidt . De recensies die ik over deze film gelezen had, behelsden ongeveer dat dit een draak van een film was die door het acteertalent van Jack Nicholson nog een beetje gered wordt. Dat acteertalent, ik doe er niks aan af, maar volgens mij is dit helemaal geen draak van een film, maar een tamelijk luchtig spel met een op zich misschien wat melodramatisch onderwerp: de man die snel achter elkaar baan en vrouw verliest en dan een beetje dreigt te verloederen. Hoewel het allemaal op zijn pootjes terechtkomt. De satire op de Amerikaanse softies in de schoonfamilie vind ik grappig, nog afgezien van Nicholson's reacties erop.

{P} René van Stipriaan. Het volle leven. Nederlandse literatuur en cultuur ten tijde van de Republiek . Prometheus, 2002. Een boek dat leest als een trein, en een boek waaruit ik veel heb geleerd, bijvoorbeeld over het theatervak, en het boekenvak, en de relatie tussen auteur en uitgever in de zeventiende eeuw (want daarop ligt toch wel heel duidelijk de nadruk; en het is niet overdreven om te zeggen dat de achttiende eeuw er nogal bekaaid vanaf komt). Op van die 'perifere' aspecten ligt de nadruk in dit boek, veel meer dan op de téksten die er in die tijd geschreven werden. Maar dat maakt het geheel wel zo interessant; ik heb echt het idee dat ik de zeventiende eeuw wat beter begrijp nu ik dit boek gelezen heb.

{P} David Lodge. Thinks... Penguin Books, 2002 (2001). De boeken van Lodge zijn prettig amusement voor wie zelf óók aan de universiteit werkt. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen, maar een meesterwerk is het niet. Er wordt wel erg veel in uitgelegd, vooral over 'cognitive science'. Dat houdt het verhaal, vooral in de eerste helft van het boek, nogal op. Bovendien heeft Lodge het allemaal net niet begrepen, ben ik bang. De voorbeelden van AI-onderzoek zijn over het algemeen nogal oudbakken, nauwelijks geloofwaardige 'state-of-the-art', en er zijn ook wat kleine foutjes (de grote computerdeskundige beweert met klem dat alles wat je op een harde schijf zet er altijd op blijft staan; maar als je er iets overheen schrijft is het oude wel degelijk weg, natuurlijk). Bovendien zijn sommige draadjes een beetje overbodig. Het verhaallijntje dat een van de serieuzere geleerden heimelijk kinderporno verzamelt, illustreert misschien nog eens 'al siet men de lui, men kent